Dagrapport #114
Vrijdag, 13 Oktober 2023
Wind
Stilte. Ik heb al drie dagen oordoppen in. Om mijn verstand niet te verliezen. Dat weten misschien niet veel mensen. Dat je met oordoppen in je verstand niet verliest.
Het is een probaat middel. Het helpt om te slapen en om het constante geluid van de motor en vooral de schroefas tot een acceptabel niveau te dempen. Het is dus geen echte stilte. Zoals die momenteel heerst in dit gebied. Windstilte. Ergens is het wel mooi. Die hele kalme zee. Geen rimpeltje. Af en toe een vliegende vis en dan mijn boot die daar een spoor doorheen trekt met een behoorlijk kabaal. En twee van die lezende mannen erop. Zichtbaar geprikkeld en uitziend naar wind.
We hebben wel weer even voor haaienvoer gespeeld. Een verfrissend duikje. Alhoewel ik er echt maar twee seconden in ben geweest. Die onmetelijke diepte onder mij en de gedachte dat er iets in de diepte naar mij loert maken van mij de grootste zeewater lafaard die er aan boord is. U kunt het zich vast wel voorstellen. Ik ben er niet trots op. Ook het idee dat ik op een of andere manier niet meer aan boord kan komen maakt me bevreesd. Ik noem het mijn prudente aard alhoewel ik ook wel risico’s durf te nemen. Kijk maar naar deze hele onderneming..
Enigszins verkwikt zijn we weer aan boord gestapt. We hebben even de motor gestopt de vitale onderdelen gecontroleerd en een duik genomen. Eenmaal uit het water stak een zuchtje wind op. UIT DE GOEDE RICHTING! Het gaat de goede kant op. Waarschijnlijk nog een dagje motoren en dan kunnen we mee in de stroming naar huis.
Maar voor dat het zover is gaan we eerst nog even hevig rollend, want doet doet ze evengoed ondanks het gebrek aan golven, met oordoppen in een aantal wachtjes draaien. Wachtend. Op de wind. Weg uit de stilte. Oordoppen uit. Hopelijk hoeft Mark niet weer mijn oren uit spuiten. ‘Kan je zelf wel’ zal hij wel zeggen.
Middageten, aardappelen met een groente creme saus en de bijna laatste verse groenten.
Ontbijt met drink yoghurt, cruesli en vers fruit.
Brood ‘s avonds.
Zeeleven; zeer weinig, ook niet onder de boot.
Groeten Mark en Ton.
